Leczenie ortodontyczne dzieci

Do ortodonty po raz pierwszy trafiają dzieci w wieku 6-8 lat. Jest to okres początku wymiany uzębienia i często nieprawidłowe ustawienie świeżo wyrzynających się zębów stałych niepokoi rodziców. Bardzo często zdarza się, że dzieci są kierowanie przez stomatologów ogólnych, pediatrów, laryngologów lub logopedów. Najczęściej leczenie tak małych pacjentów polega na zastosowaniu prostych metod leczniczych z wykorzystaniem ćwiczeń mięśniowych (mioterapii), eliminacji szkodliwych nawyków (parafunkcji), eliminacji nieprawidłowych, utrwalonych czynności fizjologicznych (dysfunkcji) oraz zastosowaniu prostych aparatów ortodontycznych (płytka przedsionkowa, równia pochyła, trainery, wyjątkowo aparaty ruchome). Oczywiście istnieją wady które trzeba leczyć jak najwcześniej. Zalicz

Idealnym czasem na przeprowadzenie leczenia ortodontycznego dziecka jest tzw. okres skoku wzrostowego. Jest to czas najintensywniejszego wzrostu organizmu. Ma ono miejsce około 10-12 roku życia u dziewczynek i około 11-13 roku życia u chłopców. Oczywiście może być osobniczo zmienne. Wyznacza się go na podstawie zebranego wywiadu, obserwacji pacjenta oraz ocenie dojrzałości i kształtu kręgów szyjnych na podstawie zdjęcia cefalobocznego głowy. W tym czasie, o ile nie ma dużych nieprawidłowości zębowych, leczymy pacjentów aparatami ruchomymi (zdejmowanymi). Pacjent w tym wieku przeważnie posiada większość zębów stałych co znacznie polepsza utrzymanie aparatu, umożliwia wgląd w ustawienie wszystkich zębów stałych i skraca czas leczenia. Aparaty ruchome, przy dobrej współpracy z pacjentem, pozwalają wyeliminować niektóre wady zgryzu oraz znacznie poprawić ustawienie zębów. Niejednokrotnie pacjenci leczeni wstępnie aparatami ruchomymi wymagają lub chcą kontynuować leczenie aparatami stałymi. Przy mocno nasilonych nieprawidłowościach od razu rozpoczyna się leczenie aparatami stałymi.

Objawy u dziecka wskazujące na potrzebę konsultacji ortodontycznej:

• znaczne wychylenie siekaczy górnych- protruzja siekaczy (często górne przednie zęby leżą na wardze dolnej przy zamkniętych ustach)
• zgryz krzyżowy w obrębie zębów przednich ( górne zęby przednie lub częściej jeden przedni ząb zamiast nachodzić na zęby dolne „chowa się” do środka jamy ustnej)
• Zgryz otwarty przedni – zęby w odcinku przednim przy zaciśniętych zębach z boku nie nachodzą na siebie.
• duże nieprawidłowości zębowe – duże stłoczenia lub duże szpary pomiędzy zębami
• przedwczesna utrata zębów mlecznych z powodu próchnicy lub stanów zapalnych
• asymetria twarzy
• nadmiernie wydłużona lub skrócona twarz
• nadmiernie wysunięta lub cofnięta broda
• nieprawidłowe nawyki (parafunkcje) – obgryzanie paznokci, skórek, przygryzane warg, błony śluzowej policzków, gryzienie długopisów
• nieprawidłowe czynności fizjologiczne (dysfunkcje) – oddychanie ustami, spanie z otwartymi ustami, wtłaczanie języka pomiędzy zęby (zwłaszcza przy połykaniu)
• przedłużone ssanie smoczka, palca lub picie z butelki
• problemy z wymową
• problemy z odgryzaniem i żuciem pokarmów

Jeśli Twoje dziecko ma któreś z powyższych objawów, kliknij tutaj i umów się na wizytę. Oczywiście nie każdy z tych objawów musi oznaczać potrzebę leczenia ortodontycznego, ale o tym powinien zadecydować lekarz.